عشق، احساسی نیرومند، شیرین و الهامبخش است. وقتی عاشق میشویم، دنیا رنگ دیگری میگیرد، معایب کمتر دیده میشوند و آینده روشنتر به نظر میرسد. اما وقتی پای شروع یک رابطه جدی و پایدار وسط میآید، باید از خود بپرسیم:
آیا تنها عاشق بودن، برای ساختن یک رابطه سالم و ماندگار کافیست؟
پاسخ روانشناسی و تجربههای بالینی میگوید:
عشق، فقط یکی از پایههای یک رابطه موفق است — نه همهی آن.
برای شروع و تداوم یک رابطه سالم، عوامل مهم دیگری هم باید حضور داشته باشند:
همراستایی ارزشها و اهداف:
آیا شما و طرف مقابلتان در مسیر زندگی، شبیه هم فکر میکنید؟ اگر نه، عشق میتواند تبدیل به تعارض شود.مهارتهای ارتباطی و حل مسئله:
وقتی با چالش روبهرو میشوید، میتوانید گفتوگو کنید یا فقط بحث میکنید؟ رابطهای که نتواند از بحران عبور کند، محکوم به شکست است.آمادگی روانی و بلوغ عاطفی:
آیا شما توانایی پذیرش مسئولیت، مرزگذاری سالم و خودآگاهی دارید؟ عشق بدون بلوغ، اغلب به وابستگی یا آسیب ختم میشود.اعتماد و احترام متقابل:
بدون اعتماد، عشق تبدیل به تردید و شک میشود. بدون احترام، عشق به کنترل و دلزدگی میرسد.
💬 جمعبندی:
عشق میتواند جرقهی شروع رابطه باشد، اما برای روشن نگهداشتن این شعله، باید چوبهایی مثل اعتماد، درک متقابل، ارزشهای مشترک و مهارتهای ارتباطی را هم در آتش آن انداخت.
بدون این عناصر، حتی عمیقترین عشقها هم ممکن است به سردی یا جدایی برسند.
✍️ نوشتهای از: دکتر سمیرا توکلی